Znamy już istotę kwasu fulwowego w świecie roślin, a więc czas, aby poznać jego korzystny wpływ na człowieka. Lekarze i naukowcy zidentyfikowali co najmniej 90 różnych składników odżywczych, które muszą być stale dostarczane, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie ludzkiego organizmu. Można śmiało stwierdzić, że to nie lada wyzwanie. Jakość pożywienia pomnożona razy tryb życia może faktycznie komplikować praktykę zbilansowanej diety. Zatrzymajmy się jednak chwilę przy glebach. Szacuje się, że w wyniku intensywnej gospodarki rolnej, grunty uprawne zawierają jedynie 15% minerałów w porównaniu ze stanem sprzed 100 lat. Łatwo się domyślić, że wszystkie uprawy, które wzrastają na tych glebach są także uboższe w witaminy i minerały.
Mając na uwadze, że nic nie zastąpi zbilansowanej diety, musimy jednak zmierzyć się z wątpliwej jakości pożywieniem. Dowiedziono naukowo, że niezbędne składniki odżywcze stają się znacznie bardziej biodostępne, gdy spożywane są razem z innymi związkami, tworząc złożone synergiczne środowiska, ułatwiające ich przyswajanie. Do takich substancji należy właśnie kwas fulwowy. Jego właściwości pozwalają zwiększyć przyswajalność – co istotne – nawet na poziomie komórkowym.
To nie tak, że dziś potrzebujemy kwasu fulwowego, a niegdyś nikt o nim nie słyszał. Człowiek od zawsze dostarczał organizmowi ten nutraceutyk wraz ze zjadanymi roślinami. Niestety, aktualny poziom zubożenia gleb sprawił, że przyswajamy go znacznie mniej. Zbyt mało.